استیکر و برچسب دیواری شخصیت ها و هنرمندان ارنستو چه گوارا Ernesto Che Guevara Wallstickers کد h1422
برچسب دیواری شخصیت ها و هنرمندان ارنستو چه گوارا
Ernesto Che Guevara Wallstickers
استیکر ارنستو چه گوارا Ernesto Che Guevara Sticker؛ طرح چهرۀ چه گوارا به همراه امضای چه گوارا، مناسب برای علاقه مندان به این شخصیت، کافی شاپ ها و...
(توجه: ابعاد ذکر شده بنا به چیدمانی است که در تصویر مشاهده میکنید، با تغییر در چیدمان این ابعاد نیز تغییر خواهند کرد)
• جنس محصول P.V.C پشت چسب دار (عدم تغییر رنگ در برابر عوامل محیطی)
• برچسب ضد آب و رطوبت (۱۰۰% قابل شستشو با تمامی شوینده ها)
• قابل نصب بر روی تمامی سطوح صاف مانند دیوار، شیشه، آینه، ام دی اف، سنگ، سرامیک، بدنه اتومبیل
توجه: به شدت از نصب برچسب ها روی دیوار های گچی ، رنگ های پوسیده و خراب و بدون زیرکاری خودداری کنید
• برای مشاهده نمونه رنگ ها به قسمت رنگ بندی استیکر مراجعه نمایید
• برای یادگیری روش چسباندن راهنمای نصب را ببینید
• برای تغییر ابعاد استیکر به واتساپ پیام بفرستید
- برچسب دیواری در کرج، برچسب دیواری در تهران، برچسب دیواری در آذربایجان شرقی، برچسب دیواری در تبریز، برچسب دیواری در آذربایجان غربی، برچسب دیواری در ارومیه، برچسب دیواری در اردبیل، برچسب دیواری در اصفهان، برچسب دیواری در البرز، برچسب دیواری در ایلام، برچسب دیواری در بوشهر، برچسب دیواری در چهارمحال و بختیاری، برچسب دیواری در شهر کرد، برچسب دیواری در خراسان جنوبی، برچسب دیواری در بیرجند، برچسب دیواری در خراسان رضوی، برچسب دیواری در مشهد، برچسب دیواری در خراسان شمالی، برچسب دیواری در بجنورد، برچسب دیواری در خوزستان، برچسب دیواری در اهواز، برچسب دیواری در زنجان، برچسب دیواری در سمنان، برچسب دیواری در سیستان و بلوچستان، برچسب دیواری در زاهدان، برچسب دیواری در فارس، برچسب دیواری در شیراز، برچسب دیواری در قزوین، برچسب دیواری در قم، برچسب دیواری در کردستان، برچسب دیواری در سنندج، برچسب دیواری در کرمان، برچسب دیواری در کرمانشاه، برچسب دیواری در کهگیلویه وبویراحمد، برچسب دیواری در یاسوج، برچسب دیواری در گلستان، برچسب دیواری در گرگان، برچسب دیواری در گیلان، برچسب دیواری در رشت، برچسب دیواری در لرستان، برچسب دیواری در خرم آباد، برچسب دیواری در مازندران، برچسب دیواری در ساری، برچسب دیواری در مرکزی، برچسب دیواری در اراک، برچسب دیواری در هرمزگان، برچسب دیواری در بندر عباس، برچسب دیواری در همدان، برچسب دیواری در یزد
کسب و کار هیراد در مركز توسعه تجارت الكترونیكی وزارت صنعت، معدن و تجارت شناسایی شده و دارای نماد اعتماد الكترونیكی دو ستاره میباشد
استیکر و برچسب دیواری شخصیت ها و هنرمندان ارنستو چه گوارا Ernesto Che Guevara Wallstickers کد h1422
ابعاد | |
---|---|
ابعاد(cmطول cm xارتفاع) : | 50*60 / 60*75 (+ 900,000 ریال) |
رنگ | |
رنگ : | مشکی / سفید / کرم / زرد کمرنگ / زرد پررنگ / پرتقالی / نارنجی / آجری / صورتی / سرخابی / قرمز کم رنگ / قرمز پر رنگ / زرشکی / قهوه ای / بنفش کم رنگ / بنفش پر رنگ / یاسی / سبز کم رنگ / سبز پر رنگ / آبی فیروزه ای / آبی کم رنگ / آبی پر رنگ / سورمه ای / طوسی تیره / طوسی روشن / نقره ای مات (+ 300,000 ریال) / طلایی مات (+ 300,000 ریال) |
ویژگی ها | |
جهت استیکر : | بدون تغییر / قرینه شود |
کد محصول | h1422 |
وزن | 600 گرم |
نقد و بررسی استیکر و برچسب دیواری شخصیت ها و هنرمندان ارنستو چه گوارا Ernesto Che Guevara Wallstickers کد h1422
چه گوارا
ارنستو چه گوارا (Ernesto Che Guevara) (تلفظ اسپانیایی ˈtʃe ɣeˈâaɾa) (زادهٔ ۱۴ ژوئن ۱۹۲۸ – درگذشتهٔ ۹ اکتبر ۱۹۶۷) که بیشتر به نام چه گوارا یا اِلچه شناخته می شود، پزشک، چریک، سیاست مدار، نظریه پرداز جنگی و انقلابی مارکسیست، زادهٔ آرژانتین و یکی از شخصیت های اصلی انقلاب کوبا بود، چهره و ظاهر او به طور فراگیر به عنوان یکی از نمادهای انقلابی بشر دوستانه و به عنوان یک نشان جهانی شناخته شده در فرهنگ عامه بدل گشت
به عنوان یک دانشجوی جوان پزشکی چه گوارا سراسر آمریکای جنوبی را سفر کرده و پس از مشاهدۀ فقر، گرسنگی و بیماری روحیۀ مبارزه در وی پدیدار گشته بود، در حالی که تمایل او برای کمک به سرنگون کردن آنچه او استثمار سرمایه های آمریکای لاتین توسط ایالات متحده آمریکا می دانست رو به فزونی بود، بر آن شد تا در اصلاحات اجتماعی گواتمالا تحت ریاست جمهوری خاکوبو آربنز همراه شود اما طولی نکشید که وی توسط سازمان سیا به دستور کمپانی یونایتد فروت در طی یک کودتا از سمتش مجبور به کناره گیری شد و همین جریان به نقطه عطف شکل گیری ایدئولوژی های سیاسی گوآرا بدل گشت، پس از آن در مکزیکو سیتی با رائول و فیدل کاسترو دیدار کرد و به جنبش ۲۶ ژوئیه آن ها پیوست و با کشتی گِرَنما با هدف سرنگون کردن دیکتاتور کوبایی فولخنثیو باتیستا که مورد حمایت ایالات متحده بود، عازم سفر دریایی به کوبا شد، گوآرا خیلی زود به چهره ای مشهور و برجسته در میان انقلابی ها تبدیل شد، سپس به درجۀ فرمانده دوم ارتقاء یافت و نقش کلیدی در طی دو سال مبارزات پیروزمندانه چریکی شورشیان علیه باتیستا ایفا کرد که در نهایت به سرنگونی رژیم باتیستا انجامید
پس از انقلاب کوبا، گوآرا عهده دار نقش های کلیدی متعددی در دولت جدید شد که از آنها میتوان به بررسی درخواست های تجدید نظر و تیرباران برای افرادی که به جرم جنایت جنگی در طی دادگاه های انقلاب محکوم شده بودند، اصلاحات ارضی زمین های کشاورزی به عنوان وزیر صنایع، کمک و هدایت کمپین موفق سواد آموزی، فعالیت در دو سمت ریاست بانک ملی و مدیر آموزشی نیروهای مسلح کوبا و انجام سفرهای بینالمللی به عنوان سفیر کوبای سوسیالیستی اشاره کرد، همچنین موقعیت و جایگاه او این اجازه را میداد تا عهده دار نقش محوری در مسائل مهم باشد که از آن جمله میتوان به تعلیم شبه نظامیانی که عملیات خلیج خوک ها را سرکوب کردند یا مسئولیت آوردن موشک های بالستیک اتمی شوروی به کوبا که منجر به بحران موشکی کوبا در ۱۹۶۲ میلادی شد یاد کرد، علاوه بر این او یک نویسندۀ فعال و خاطره نویس بود، از آثار او میتوان به کتاب راهنمای جنگ چریکی یا کتاب پرفروش خاطرات موتور سیکلت که دربارهٔ سفرهایش با موتور سیکلت در آمریکای لاتین است اشاره کرد، تجربیات و آموزه های مارکسیسم-لنینیسم او را به این باور رسانده بود که عقب ماندگی و وابستگی جهان سوم صرفاً ناشی از رویکرد امپریالیسم، استعمار نو و سرمایه داری انحصاری بود و تنها راه رهایی از آن حرکت به سوی پرولتاریا انترناسیونالیسم و انقلاب جهانی است، چه گوآرا در سال ۱۹۶۵ میلادی کوبا را به قصد صدور انقلاب ترک کرد، تلاش او ابتداً در کنگو-کینشازا و سپس در بولیوی ناکام ماند و در نهایت در همان جا توسط نیروهای نظامی بولیوی با کمک سازمان سیا دستگیر و به سرعت تیرباران شد
از گوآرا شخصیت تاریخی متناقض که گاه احترام و گاه انزجار را تداعی می کند باقی مانده است، این تناقض را می توان به وضوح در بسیاری از بیوگرافی ها، خاطرات، مقالات، مستند ها، آهنگ ها و فیلم های مرتبط با او مشاهده کرد، در نتیجه درک او از جان باختگی، ندای شاعرانه او برای مبارزه طبقاتی و میل به ایجاد آگاهی از یک «انسانی نو» که بر پایۀ اخلاقیات و نه تمایلات مادی در حرکت است او را به یکی از ناب ترین الگوهای الهام بخش جنبش های چپ تبدیل کرده است، هفته نامه تایم از او به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد تأثیرگذار قرن بیستم نامبرده است، همچنین پس از انتشار عکس آلبرتو کوردا با عنوان چریک مبارز قهرمان، دانشگاه هنر مؤسسه مریلند از آن به عنوان محبوب ترین عکس جهان یاد کرد
زندگی نامه
ارنستو گوآرا اولین فرزند از پنج فرزند ارنستو گوآرا لینچ و سلیا ده لاسرنا که هر دو از طبقه بالا و اشراف آرژانتینی بودند در ۱۴ ژوئن ۱۹۲۸ در روزاریو آرژانتین چشم به جهان گشود، از جد پدری او پاتریسیو خولیان لینچ به عنوان ثروتمند ترین مرد آمریکای جنوبی یاد می شود، از طرف دیگر تبار مادرش به خوزه ده لاسرنا ای هینوخوسا آخرین فرماندار اسپانیایی پرو بازمی گشت، خانوادهٔ او آرژانتینی با تبار باسک و ایرلندی بودند، برطبق آداب و رسوم اسپانیایی نام رسمی او گاهی با ده لاسرنا یا لینچ ذکر می شود، با توجه به شخصیت پر جنب و جوش ارنستو، پدرش چنین بیان داشت که «به یاد داشته باشید آنچه در رگ های فرزند من جریان دارد خون شورشیان ایرلندی است»
خیلی زود میل توجه به فقرا در ارنستیتو (آنطور که خطاب میشد) توسعه یافت، او در خانواده ای با گرایش های چپ رشد کرد و از این رو حتی به عنوان یک پسر نوجوان با طیف گسترده ای از دیدگاه های سیاسی آشنا شد، پدر او از طرفداران سرسخت جمهوری خواهان در جنگ داخلی اسپانیا بود و خانه او اغلب میزبان سربازان آسیب دیده در جنگ میشد
علیرغم وجود دردهای فلج کننده حملات آسم حاد که در تمام دوران زندگی اش سایه انداخت، او توانست به عنوان یک ورزشکار سرآمد در رشته هایی نظیر شنا، فوتبال، گلف و تیراندازی ظاهر شود و همچنین توانست به یک دوچرخه سوار خستگی ناپذیر بدل گردد، او از بازیکنان با انگیزۀ راگبی ۱۵ نفره بود و در پست فلای هاف برای باشگاه دانشگاه بوئنس آیرس بازی کرده است، بازی راگبی برای او عنوان فوسر (Fuser که ترکیبی از El Furibundo به معنای خشن و نام خانوادگی مادرش ده لاسرنا بود) را برای سبک بازی خشنش به ارمغان آورد
خاطرات موتورسیکلت
در سال ۱۹۴۸ چه برای تحصیل در رشتۀ پزشکی وارد دانشگاه بوینوس آیرس شد، «گرسنگی او برای کشف جهان» به او اجازه داد پیگیر کارهای دانشگاهی اش باشد که دو سفر طولانی خویشتن نگر، نوع نگاهش به خود و شرایط اقتصادی معاصر در آمریکای لاتین را تغییر داد، اولین سفر او در سال ۱۹۵۰ یک سفر انفرادی ۴۵۰۰ کیلومتری از طریق استان های روستایی شمال آرژانتین با دوچرخه که بر روی آن یک موتور کوچک نصب کرده بود انجام شد، او در شیلی از وضعیت کار در معدن های چوکی خشمگین شد و شبانه با یک زوج تحت تعقیب کومونیست به بیابان های آتاکاما رفتند در حالی که حتی یک پتو هم نداشتند، چه گوارا آن زوج را «گوشت و استخوانی لرزان از استثمار نظام سرمایه داری» توصیف می کند، دیگر دلیل ناراحتی او دهقانهای فقیری بودند که در ماچوپیچو روی زمین های متعلق به ارباب های ثروتمندشان کار می کردند، چه بعداً در سفر خود به شدت تحت جامعۀ جذامی ها که با آنها رفاقت میگرفت قرار گرفت، به گفتۀ چه «بهترین تصویر وفاداری و انسجام از آن مردمان بیچاره و تنها برمیخواست»، گوارا از دست نوشته های خود در این سفر برای گزارشی به نام خاطرات موتورسیکلت استفاده کرد که بعدها یکی از پرفروشترین کتاب های نیویورک تایمز شد
گرایش های فکری و ادبی
گوآرا بازی شطرنج را از پدرش آموخت و شرکت در مسابقات محلی را از سن ۱۲ سالگی شروع کرد، در دوران بلوغ و در طول زندگی اش او علاقۀ ویژه ای به شعر به خصوص آثار پابلو نرودا، جان کیتس، آنتونیو ماچادو، فدریکو گارسیا لورکا، گابریلا میسترال، سزار والخو و والت ویتمن داشت، او همچنین شعر «اگر» از رودیار کییلینگ و شعر «مارتین فیرو» از خوزه هرناندز را می توانست از حفظ بخواند، خانه گوآرا دارای بیش از ۳۰۰۰ جلد کتاب بود که به ارنستو این امکان را میداد تا کتاب خوانی مشتاق و همه چیز خوان باشد که از نویسندگان مورد علاقه او میتوان به کارل مارکس، ویلیام فالکنر، امیلیو سالگاری، آندره ژید و ژول ورن اشاره کرد، علاوه بر این از کارهای نویسندگی نظیر جواهر لعل نهرو، آلبر کامو، فرانتس کافکا، ولادمیر لنین و ژان پل سارتر و همچنین فریدریش انگلس، آناتول فرانس، اچ.جی.ولز و رابرت فراست لذت میبرد
گواتمالا
۷ ژوئیه ۱۹۵۳ گوارا دوباره به کشورهایی همچون بولیوی، پرو، اکوادور، پاناما، کاستاریکا، نیکاراگوئه، هندوراس و الساوادور سفر کرد، او در دسامبر ۱۹۵۳ به گواتمالا میرسد جایی که رئیس جمهور خاکوبو آربنز از طریق اصلاحات ارضی قصد براندازی نظام لاتیفوندیا را داشت، گوارا در گواتمالا ماند تا آنچه لازم بود تا به یک «انقلابی واقعی» تبدیل شود را به نحو احسن انجام دهد
در گواتمالاسیتی گوارا با هیلدا گادآ آکوستا که یک اقتصاددان پرویی بود آشنا شد، هیلدا از لحاظ سیاسی به خوبی با جناح چپ گرای متحدین انقلابی خلق آمریکا APRA (American Popular Revolutionary Alliance) در ارتباط بود، او گوارا را به چند مقام رسمی بلند مرتبه در دولت آربنز معرفی کرد، همچنین گوارا با چند تن از تبعیدی های متصل به جنبش ۲۶ ژوئیه فیدل کاسترو (حمله به یک سربازخانه در سانتیاگو، کوبا) ارتباط بر قرار کرد، در طی این ارتباطات بود که گوارا لقب معروف «چه» (che) را که در آرژانتینی مانند «رفیق» به کار می رود کسب کرد
سعی و تلاش چه برای اینکه یک انترن پزشکی شود موفقیت آمیز نبود، در نتیجه وضعیت مالی او اغلب دچار تزلزل بود، در ۱۵ می ۱۹۵۴ یک گروهان پیاده نظام اسکودا و تجهیزات نظامی سبک از طرف کمونیست های چکسلواکی برای آربنز ارسال شد که باعث تسریع یک کودتا توسط سیا (CIA) شد
چه بسیار مشتاق بود تا به پشتوانۀ آربنز بجنگد و برای همین منظور به یک گروهک نظامی که توسط جوانان کمونیست تشکیل شده بود پیوست اما خیلی زود از کارهای گروه خسته شد و به کار پزشکی خود برگشت، در پی توطئه، چه دوباره برای جنگ داوطلب شد اما چیزی نگذشت که آربنز در سفارت مکزیک پناهنده شد و از حامی های خارجی خود نیز خواست تا کشور را ترک کنند، وقتی هیلدا گادآ دستگیر شد، چه نیز به کنسولگری آرژانتین پناه برد، چه تا چند هفته آنجا ماند و سپس به مکزیک رفت
براندازی رژیم آربنز توسط سیا این دیدگاه را در چه گوارا بوجود آورد که ایالات متحده یک قدرت امپریالیستی است که درصدد براندازی هر کشوری است که بخواهد پیشرفت کند و آزاد باشد و همین باعث شد تا این که چه بیشتر از همیشه به این ایمان آورد که یک شورش مسلحانه که توسط یک جمهوری و مردم مسلح حمایت می شود تنها راهی است که میتوان شرایط را به نفع چنین کشورهایی برگرداند
مکزیکو سیتی و آماده شدن
گوارا در ۲۱ سپتامبر ۱۹۵۴ به مکزیکو سیتی رسید و در بخش آلرژی بیمارستان عمومی Hospital Infantil de Mexico مشغول شد، به علاوه او در دانشگاه خودگردان ملی مکزیک پزشکی تدریس می کرد و به عنوان عکاس خبری در آژانس خبری لاتین مشغول بود، همسر اولش هیلدا در خاطراتش «زندگی من با چه» میگوید «در اون دوران گوارا به فکر رفتن به آفریقا و پزشکی در آنجا بود و همیشه از فقر پیرامونش به شدت غمگین بود»، برای مثال هیلدا دغدغۀ فکری چه در مورد یک خانم رخت شور را توصیف میکند که تحت درمان گوارا بود، چه آن زن را نمایندۀ اکثر فراموش شدگان استثمار شده می دانست، هیلدا بعداً تکه شعری را می یابد که چه شعری را با این مضمون به آن زن تقدیم کرده است: «قولی برای جنگ بخاطر دنیایی بهتر، برای زندگی بهتر تمام دردمندان استثمار شده»
علیرغم شخصیت های متضاد چه و فیدل، از این نقطه به بعد آنها شروع به پرورش چیزی کردند که سیمون رید هنری زندگی نامه نویس آن را «دوستی انقلابی كه باعث تغییر جهان می شود» نامید که ناشی از تعهد منطق آنها برای مبارزه با امپریالیسم بود
کوبا
گوارا در اوایل سپتامبر ۱۹۵۴ به مکزیک رسید و ارتباط خود را با «نیکو لوپز» و بقیهٔ تبعیدی های ۲۶ ژوئیه (که در گواتمالا آشنا شده بود) بر قرار کرد، لوپز در سال ۱۹۵۵ او را به رائول کاسترو معرفی کرد و رائول هم او را به برادر بزرگترش «فیدل کاسترو» رهبر جنبش ۲۶ ژوئیه که اکنون سعی بر براندازی نظام دیکتاتوری فولخنثیو باتیستا داشت معرفی کرد، بعد از یک گفتگوی طولانی مدت با کاسترو، چه به جنبش پیوست
چه به عنوان پزشک جنبش انتخاب شد، او در تمرین های نظامی شرکت کرد و در آخر به عنوان بهترین پارتیزان شناخته شد، اولین عملیات انقلابی کاسترو حمله به کوبا توسط یک رزمناو بسیار قدیمی به نام «مادر بزرگ» بود، در روز ۲۵ نوامبر ۱۹۵۶ از مکزیک به وسیلهٔ مادر بزرگ به سمت کوبا راه افتادند اما کمی بعد از پهلو گرفتن توسط ارتش باتیستا مورد حمله قرار گرفتند، از ۸۲ نفر بسیاری کشته شدند و بسیاری هم بعد از دستگیری تبعید شدند، فقط ۲۲ نفر توانستند فرار کنند، خود چه نوشته است: «در همین مقابلهٔ خونین بود که من تجهیزات پزشکیم را کنار گذاشتم و برای جنگ از جسد یکی از مبارزان سلاح برداشتم» و اینگونه از یک پزشک به یک پارتیزان مبارز تبدیل شد
چند نفری که زنده ماندند به عنوان یک گروه انقلابی فروپاشیده در اعماق کوه های سییرا مایسترا پناه گرفتند، جایی که از طرف گروه چریکی فرانک پایس جنبش ۲۶ ژوئیه و نهادهای مردمی حمایت شدند، با عقب نشینی گروه به طرف کوه ها این سؤال پیشآمد که کاسترو زنده است یا مرده؟ تا این که در اوایل ۱۹۵۷ یک مصاحبه به همراه یک عکس از کاسترو و گروه چریکی اش در نیویورک تایمز چاپ شد، چه برای مصاحبه حاضر نبود اما در ماه های بعد به اهمیت رسانه ها در انقلابشان پی برد، سختی کوه نشینی و کمبود مهمات باعث شد تا چه از این روزها به عنوان سخت ترین روزگار یاد کند
کاسترو چه را به عنوان رهبر هنگ دوم لشکر انتخاب کرد، اولین اقدام چه برای حمله به یک پادگان در بیکیتو درست مانند نقشه پیش نرفت، افراد چه سر وقت حاضر نشدند و او هم به تنهایی حمله را شروع کرد، چه خواست یکی از نگهبان های دشمن را دستگیر کند اما نگهبان فرار کرد و او هم به طرف نگهبان شروع به تیراندازی کرد اما تفنگش از کار افتاد، او در زیر بارانی از گلوله به طرف نیروهای خودی فرار کرد اما آن ها هم با شنیدن صدای تیراندازی، پادگان را به رگبار تیر گرفتند، در هر صورت پادگان تا قبل از اینکه چه بتواند تفنگش را درست کند تسلیم افراد او شد
وقتی چه در تاکتیک های نظامی خود تجدید نظر کرد، رویهٔ بسیار خشن تری را برای تربیت در پیش گرفت، فراری های گروه به عنوان خائن تلقی میشدند و چه گروه هایی را برای ترورشان می فرستاد، در نتیجه از او به علت بی رحمی و خشونتش می ترسیدند
گوارا برای گروه یک مرکز رادیویی مخفی به نام رادیوی شورشی در فوریهٔ ۱۹۵۸ درست کرد، آنها به وسیلهٔ این مرکز برای مردم کوبا اعلامیه منتشر می کردند و با افرادی که خواستار عضویت در گروه بودند ارتباط بر قرار می نمودند، ایدهٔ مرکز رادیویی را چه از فعالیت های رادیویی سیا برای براندازی دولت آربنز در گواتمالا الهام گرفته بود
در اواخر ژوئیه ۱۹۵۸ گوارا نقشی بسیار اساسی را در نبرد لاس مرسدس ایفا کرد، او ۱۵۰۰ نفر از افراد باتیستا را که قصد کشتن کاسترو و از بین بردن جنبش را داشتند با استفاده از هنگ خود دستگیر کرد، بعدها سرگرد آمریکایی لری باکمن این عملیات چه را تحلیل کرد و آن را عالی و بی همتا خواند، با ادامه یافتن جنگ، گوارا رهبری یک هنگ دیگر را بر عهده گرفت و آن را به غرب اعزام کرد تا در لحظهٔ موعود حملهٔ آخر را به سوی هاوانا انجام دهند، در روزهای پایانی دسامبر ۱۹۵۸ گوارا به هنگ انتحاری خود دستور داد تا به سانتا کلارا حمله کنند، این حمله آخرین پیروزی قاطعانهٔ انقلابیون بود، رادیوی شورشی اعلام کرد هنگ گوارا در شب سال نو سانتا کلارا را پیروزمندانه تصرف کردند که با خبری که خبرگزاری بینالمللی بنا بر مرگ چه در حین نبرد داده بود تناقض داشت، در هر حال باتیستا وقتی فهمید که ژنرال هایش با شورشی ها مذاکره داشته و در جبههٔ آنها هستند در اولین روز سال ۱۹۵۹ از کوبا فرار کرد و در اولین روز سال ۱۹۵۹ فیدل کاسترو و افرادش در نبرد خود پیروز شدند و نظام کنونی کوبا را تشکیل دادند
مناصب در کوبا
چه گوارا یکی از اعضای جنبش ۲۶ ژوئیه فیدل کاسترو بود، این جنبش در سال ۱۹۵۹ قدرت را در کوبا به دست آورد، وی چندین پست مهم در دولت جدید کوبا از جمله سفیر، رئیس بانک مرکزی و وزیر صنایع را بر عهده داشت، او در سیاست خارجی کوبا هم نقش اساسی داشت، در سال ۱۹۵۹ از کشورهای آسیایی و آفریقایی دیدار کرد و در سال ۱۹۶۰ در رأس هیأتی اقتصادی از کوبا به کشورهای بلوک شرق سفر کرد، سپس به چین و کره شمالی رفت، گوارا در سال ۱۹۶۱ نمایندگی کوبا را در «پونتا دل استه» به عهده گرفت و در سال ۱۹۶۲ ریاست هیئت اقتصادی دیگری را در سفر به اتحاد جماهیر شوروی داشت، در سال ۱۹۶۳ در یک کنفرانس اقتصادی در الجزایر شرکت کرد و در مارس سال ۱۹۶۴ به نمایندگی از کوبا در کنفرانس تجارت و توسعه ملل متحد در ژنو حضور یافت، پس از آن در همان سال دیداری رسمی از الجزایر داشت و در نوامبر ۱۹۶۴ برای سومین بار به اتحاد جماهیر شوروی رفت
سخنرانی در سازمان ملل
گوارا در دسامبر ۱۹۶۴ در نوزدهمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک شرکت و به نمایندگی از کوبا در آن سخنرانی کرد، گزیده ای از سخنان چه گوارا در مجمع عمومی ملل متحد:
«کوبا به اینجا آمده است تا موضع خود را دربارهٔ مهمترین مسائل مورد مناقشه اعلام کند و این کار را با احساس مسوولیت تمام و تا جایی که امکان دارد از این تریبون به انجام خواهد رساند و در عین حال گفتاری از سر صداقت و راستی خواهد داشت، باید شاهد خانه تکانی و حرکت رو به جلوی این مجمع باشیم، باید مجمع عمومی نوزدهم در تاریخ سازمان ملل همواره برجسته شود و در یادها بماند، ما برای این هدف تلاش می کنیم، احساس می کنیم که حق داریم و متعهد به انجام آن هستیم زیرا کشور ما یکی از نقاط پُر اصطکاک جهان امروز است، جایی که اصول حاکم بر استقلال کشورهای کوچک در آن همه روزه بلکه هر دقیقه به معرض آزمایش در میاید، برای بقا شروع دیگری هم هست: حفظ وحدت ملی، ایمان و قاطعیت در دفاع از کیان کشور و انقلاب، نمایندگان محترم به استحضارتان میرسانم که این شروط در کوبا وجود دارد، یکی از مسایل مهمی که مجمع باید به آن بپردازد و برای ما اهمیت خاصی دارد که برای آن راه حلی بیابیم، همزیستی مسالمت آمیز بین دولت هایی است که نظام اقتصادی و اجتماعی متفاوتی دارند
سرانجام با امید برانگیختن انقلاب در دیگر کشورها کوبا را ترک کرد، وی ابتدا در سال ۱۹۶۶ به جمهوری دموکراتیک کنگو رفت و سپس به بولیوی سفر کرد
کنگو
در سال ۱۹۶۵ چه گوارا در یک اقدام مخاطره آمیز تصمیم به سفر به غرب آفریقا گرفت تا معلومات و تجربیات خویش را به عنوان یک پارتیزان به شورشی که آن روزها در کنگو جریان داشت منتقل کند، بنا به گفتهٔ رئیس جمهور الجزایر احمد بن بلا، چه گوارا فکر می کرد که آفریقا یک حلقهٔ ضعیف در نظام امپریالیسمی است که توانایی یک انقلاب بزرگ را در خود دارد
رئیس جمهور مصر جمال عبدالناصر که به خاطر ملاقاتش با چه گوارا در سال ۱۹۵۹ رابطهٔ برادرانه ای با وی داشت برنامهٔ چه گوارا در مورد جنگ در کنگو را ناعاقلانه دید و به وی در مورد اینکه چهره اش تبدیل به یک چهرهٔ تارزانی شود هشدار داد و وی را محکوم به شکست دانست اما علیرغم هشدارهای وی چه گوارا راهنمای اقدامات کوبا در پشتیبانی از حرکت سیمبای مارکسیست که همزمان با بحران کنگو اتفاق افتاده بود شد، سربازان مزدور آفریقای جنوبی که رهبریشان را مایک هوارا بر عهده داشت و با ارتش کنگو کار می کرد در صدد خنثی کردن برنامه های چه گوارا برآمدند، آنها می توانستند ارتباطات چه گوارا را ببینند و خطوط ارتباطی و تدارکاتی وی را مختل کنند، با وجود اینکه چه گوارا در تلاش برای مخفی نمایاندن حضورش در کنگو بود دولت آمریکا از موقعیت مکانی وی و فعالیت هایش آگاه بود، آژانس امنیت ملی از تمامی سخن پراکنی های داخلی و خارجی وی که به وسیلهٔ تجهیزات برون مرزی یو اس ان اس والدز که یک سیستم پست شنیداری شناور بر روی اقیانوس هند بود و در سواحل دارالسلام به این منظور رفت و آمد می کرد آگاه میشد
هدف چه گوارا صادر کردن انقلاب کوبا از طریق آشنا کردن جنگجویان محلی سیمبا به مکتب مارکسیستی و نظریهٔ فوکو و استراتژی جنگ های پارتیزانی بود
بولیوی
اواخر ۱۹۶۶ مکان چه گوارا هنوز برای عموم مشخص نبود، گرچه نمایندگان جنبش استقلال موزامبیک (FRELIMO) گزارش دادند که آنها در اواخر سال ۱۹۶۶ با گوارا در دارالسلام ملاقات کردند، این دیدار در مورد پیشنهاد وی برای کمک به پروژۀ انقلابی آنها بود که در نهایت توسط موزامبیکی ها رد شد، در سخنرانی روز جهانی کارگران در سال ۱۹۶۷ در هاوانا وزیر دفاع نیروهای مسلح سرگرد خوان آلمیدا گفت: «چه در خدمت انقلاب در جایی در آمریکای لاتین بود»
قبل از عزیمت به بولیوی، گوارا ظاهر خود را با اصلاح کردن ریش و قسمت زیادی از موها و تغییر رنگ آنها به خاکستری تغییر داد، به طوری که او هیچ شباهتی به چه گوارا نداشت، در ۳ نوامبر ۱۹۶۶ گوارا مخفیانه در پرواز از مونته ویدئو با نام جعلی «آدولفو منا گونزالس» به لا پاز رسید و خود را به عنوان یک تاجر میانسال اروگوئه ای که برای سازمان کشورهای آمریکا کار می کرد معرفی کرد، سه روز پس از ورود به بولیوی، گوارا برای تشکیل ارتش چریکی خود لاپاز را به مقصد مناطق روستایی جنوب شرقی این کشور ترک کرد، اولین اردوگاه اصلی گوارا در جنگل خشک مونتان در منطقه دورافتاده «Ñancahuazú» قرار داشت، آموزش در اردوگاه دره ای Ñancahuaz بسیار خطرناک بود، روند تشکیل ارتش چریکی کند جلو میرفت، «هایده تامارا بونکه بیدر» ، یک آلمانی-آرژانتینی با نام مستعار «تانیا» به عنوان عامل اصلی چه در لاپاز منصوب شد
دستگیری و اعدام
در اوایل اکتبر ۱۹۶۷ چه گوارا در بولیوی طی عملیاتی که توسط سازمان سیا طرح ریزی شده بود دستگیر شد، برخی باور دارند که سیا ترجیح میداد گوارا را برای بازجویی زنده در دست داشته باشد اما در هر صورت او به وسیلهٔ ارتش بولیوی در نزدیکی وایه گرانده در مدرسه روستای لا ایگرا در سانتا کروز دلاسیهرا به دستور بارریه نتوس دیکتاتور نظامی کشته شد
در بامداد ۸ اکتبر ۱۹۶۷ در نزدیکی لاایگه را (دهکدۀ کوچکی در بولیوی و در نزدیکی کوه های آند) چه گوارا به همراه چند تن دیگر از گروه چریکی به محاصۀ ارتش بولیوی که به وسیله مأموران سیا و افسران آمریکایی همراهی میشد درآمدند و دستگیر شدند، از رزمندگانی که در آن زمان همراه چه گوارا بودند باید از «اینتی» و «کوکو پردو» بولیویایی و «تومایینی» اهل کوبا و افرادی با نام های مستعار «هولیو پابلو آنیستو» و دیگران نام برد، چند روز بعد چه توسط سرباز بولیویایی ماریو تران با شلیک گلوله اعدام می گردد، چه در حالی که در برابر جوخه آتش قرار گرفته بود و می دانست دیگر آخرین لحظۀ عمر فرا رسیده خطاب به سربازانی که لوله تفنگ هایشان را برابرش گرفته بودند گفت:
حواستان را خوب جمع کنید و خوب نشانه گیری کنید که دارید یک مرد را می کشید، این کلمات آخرین کلماتی بودند که ۹ اکتبر ۱۹۶۷ از دهان او خارج شدند
فیدل کاسترو میگوید: در زندگی از دو خبر خیلی ناراحت شدم، یکی خبر مرگ مادرم و دیگری خبر مرگ چه گوارا
پس از مرگ چه گوارا او به عنوان یک تئوریسین، متخصص در فنون جنگی و جنگآور تبدیل به قهرمان جنبش های انقلابی سوسیالیستی در سراسر جهان شد، آلیدا دختر چه گوارا مدعیست که پدرش کمونیست بود
کشف جسد
سال ها از محل دفن چه گوارا اطلاعی در دست نبود تا اینکه در سال ۱۹۹۵ یک ژنرال بولیویایی که در عملیات دستگیری او شرکت داشت مکان دفن او را که در کنار باند یک فرودگاه در نزدیکی جایی که در آن به قتل رسیده بود افشا کرد، بقایای جسد چه گوارا در سال ۱۹۹۷ به کوبا انتقال یافت و در سانتا کلارا، شهری که پیروزی های زیادی در جریان جنگ های انقلابی کوبا کسب کرده بود دفن شد و بنای یادبودی به افتخار او ساخته شد
میراث چه گوارا
چهل سال بعد از اعدام چه گوارا هنوز هم زندگی وی و کارهایش یکی از بحث های ادامه دار در جهان است، خیلی از صاحب نظران از جمله نلسون ماندلا از وی به عنوان یک قهرمان نام می برد و او را الهام دهندهٔ آزادی برای تمامی کسانی میداند که آزادی را دوست دارند، همچنین ژان پل سارتر وی را هم روشنفکر می دانست و هم از او به عنوان کاملترین انسان عصر ما یاد می کرد، چه گوارا یک قهرمان ملی دوست داشتنی برای کوبایی ها باقی میماند و تصاویر وی روی سکه های فلزی کوبایی را زینت داده است و دانش آموزان هر روز را در مدرسه با این حرف آغاز می کنند که: ما نیز مثل «چه» خواهیم شد، ترانهٔ آستا سیمپره که به یاد او ساخته شده از ترانه های محبوب است و به چند زبان اجرا شده است، در سرزمین مادری وی آرژانتین جایی که در دبیرستان ها نام وی را به خاطر می سپارند موزه های بی شماری از چه کشور را پر کرده است و در سال ۲۰۰۸ یک مجسمهٔ برنزی از او در شهر تولدش روزاریو نصب گردید، علاوه بر این چه گوارا برای بعضی از بولیویایی ها به حضرت ارنست معروف است و او را فرد مقدسی دانسته و می پرستند
بر اساس شخصیت چه گوارا دو فیلم سینمایی به عنوان «Che» و «Che Part Two» با بازی بنیسیو دل تورو در نقش چه گوارا ساخته شده است
گفتاوردهایی از چه گوارا
چه گوارا در کنار سفر، ماجراجویی و نبرد یک نویسنده نیز بود که از زمانی که از خانه به قصد آشنایی با مردمان آمریکای لاتین خارج شد تجربیات و نظراتش را می نوشت و همچنین نامه های بسیاری برای دوستان و خانواده از او باقی است
• امید به آینده، اندوه را می شوید
• به دنیا نیامده ام که در سنین پیری بمیرم
• پرنده ای که از مترسک بترسد، از گرسنگی خواهد مرد
• بگذار هر چه از دست میرود برود! آنچه را می خواهم که به التماس نیالوده باشد هر چه باشد حتی زندگی
• شاد بودن تنها انتقامی است که میتوان از زندگی گرفت
نظرات کاربران درباره استیکر و برچسب دیواری شخصیت ها و هنرمندان ارنستو چه گوارا Ernesto Che Guevara Wallstickers کد h1422
نظری در مورد این محصول توسط کاربران ارسال نگردیده است.
اولین نفری باشید که در مورد استیکر و برچسب دیواری شخصیت ها و هنرمندان ارنستو چه گوارا Ernesto Che Guevara Wallstickers کد h1422 نظر می دهد.