استیکر و برچسب دیواری حیوانات تصویر صورت شیر سلطان جنگل The Face of Lion Wallstickers کد h1581

استیکر و برچسب دیواری حیوانات تصویر صورت شیر سلطان جنگل The Face of Lion Wallstickers کد h1581

نقد و بررسی استیکر و برچسب دیواری حیوانات تصویر صورت شیر سلطان جنگل The Face of Lion Wallstickers کد h1581

• شیر

شیر با نام علمی (Panthera Leo) گونه‌ای پستاندار گوشتخوار از خانوادهٔ گربه سانان با بدنی بزرگ است که وزنش در میان نرها به ۲۵۰ کیلوگرم میرسد، این جانور نیرومند دوّمین عضو بزرگ ‌جثّهٔ پس از ببر است، شیر به خاطر بدن بزرگ و چالاکی در هنگام شکار لقب سلطان جنگل را به خود گرفته، شیر بیشتر در مناطقی مانند آفریقا زندگی میکند و تنها تعداد کمی از آن در جنگل‌های هند یافت میشوند، با آنکه در گذشته شیرها در آفریقا، خاورمیانه، و جنوب آسیا از جمله ایران به فراوانی یافت میشدند امروزه تعداد کمی از آنها در آفریقا و آسیا باقیمانده‌اند که جمعیّتشان به سوی کمتر شدن پیش میرود، شیرها ساختار اجتماعی مشخصی ندارند و در جامعه‌ای برابر و بدون رده‌بندی زندگی میکنند، آنها به صورت گروهی به شکار میروند و شکار کردن بیشتر بر دوش شیرهای ماده است، با آنکه شیرهای نر شکار نمیکنند امّا وظیفهٔ محافظت از گروه و قلمرو آن را بر دوش دارند، قلمرو شیر میتواند تا ۲۶۰ کیلومتر مربع را پوشش دهد به این جانور با ابهت از دیرباز تا کنون در فرهنگ و ادبیات ملل گوناگون جهان توجّه شده ‌است، نگاره‌های غار در لاسکو فرانسه نخستین نقاشیهای یافت شده از شیر در جهانند که مربوط به ۱۷.۰۰۰ سال پیش هستند

▀ نژاد شیر ایرانی
این نژاد بوسیلۀ تعدادی صفات از شیر آفریقایی تفاوت میکند، در جمجمه صندوق صماخ کمتر متورم بوده و ناحیۀ پس حدقه‌ای کوتاهتر و سوراخ جلوی حدقه‌ای معمولاً بوسیله دیواره میانی به دو قسمت شده است، از لحاظ صفات خارجی دسته موهای انتهایی دم بلندترو دسته موهای بلند آرنج و ناحیۀ شکم نسبتا رشد بیشتر داشته و یال کوتاهتر است، موها بر حسب فصل ممکن است کوتاه و نرم یا بلند و ضخیم باشند، رنگ کلّی بدن متغییر است و از گندمگون مخلوط با سرخی و سایه‌ای از سیاهی تا خاکستری با خاکستری نخودی و گاهی با سایه‌ای از نخودی مایل به سفید تغییر میکند

▀ توصیف ظاهری
شیر بلند قامتترین گربه‌سان است و ارتفاع شانه‌اش ۱۴ سانتیمتر از ببر بلندتر است، پس از ببر شیر دوّمین گربه‌سان بزرگ‌ جثّۀ موجود از لحاظ اندازه و وزن است، جمجمۀ شیر همانندی بسیاری به ببر دارد ولی بخش جلویی آن اغلب بسیار صافتر است و دهانه‌های تنفسی بزرگتری دارد، در بیشتر موارد اختلاف میان آرواره پایینی دو جانور میتواند تعلّق یک جمجمه به هر یک را به سادگی آشکار سازد، رنگ بدن شیرها از سبز ملایم تا متمایل به زرد، قرمز، یا قهوه‌ای تیره متغییر است، توله‌ها به همراه خالهایی بر پوستشان به دنیا میآیند که آنها را همانند پلنگ میکند این خالها با گذر زمان محو میشوند ولی پس از بلوغ نیز نقطه‌های کمرنگ بر پاها و بخشهای پایینی بدن به ویژه در ماده‌شیرها دیده میشوند، شیرها دارای نقش‌های مشخص در گروه هستند برای مثال ماده‌شیرها که اغلب شکار را انجام میدهند یال ضخیم نرها را ندارند، رنگ یال نرها از زرد تا سیاه متغیر است و اغلب به همراه پیرتر شدن شیر تاریکتر میشود، وزن شیرهای بالغ میان ۲۵۰-۱۵۰ کیلوگرم برای نرها و ۱۸۲-۱۲۰ کیلوگرم برای ماده‌ها است، اندازۀ بدن شیرها به نسبت محیطی که در آن زندگی میکنند تغییر میکند و برای مثال شیرهای جنوب آفریقا در کل نزدیک به ۵ درصد سنگینتر از شیرهای ساکن شرق آفریقا هستند، میانگین وزنی شیر نر ۵۰ درصد بیشتر از میانگین وزنی ماده ‌است، طول بدن شیرهای نر میان ۲۵۰-۱۷۰ سانتیمتر و شیرهای ماده ۱۷۵-۱۴۰ سانتیمتر است، ارتفاع شانه به ۱۲۳ سانتیمتر در نرها و کمینه ۹۱ سانتیمتر در ماده‌ها میرسد، اندازه طول دم ۱۰۵-۹۰ سانتیمتر در نرها و ۱۰۰-۷۰ سانتیمتر در ماده‌ها است، بزرگ ‌جثّه‌ترین شیر دیده شده شیری نر با یالهای سیاه بود که نزدیک به ۳ متر طول داشت و در سال ۱۹۷۳ در جنوب آنگولا کشته شد، سنگین ‌وزنترین شیر به دام افتاده نیز شیری آدمخوار با وزن ۳۱۳ کیلوگرم بود که در شرق استان ترانسفال در آفریقای جنوبی کشته شد، شیرهای در اسارت نگهداری شده اغلب جثّۀ بزرگتری نسبت به شیرهای ساکن در حیات وحش دارند، سنگین ‌وزنترین شیر در اسارت وزنی برابر ۳۷۵ کیلوگرم داشت و در دهه ۱۹۷۰ میلادی در باغ‌وحشی در انگلستان نگهداری می‌شد، مشخصترین ویژگی مشترک میان هر دو شیر نر و ماده این است که دم در انتهای خود شکلی گلوله‌وار و پشمی پیدا میکند، در بعضی شیرها این گلوله پشمی انتهای مهره‌های دمی را که اندازهٔ تقریبی ۵ میلیمتر دارد میپوشاند، شیر تنها گربه‌سانی است که در انتهای دم خود چنین بخش مشخصی را دارد امّا کارایی آن تاکنون مشخص نشده‌ است، این گلوله که در هنگام تولّد وجود ندارد در نزدیکی میانهٔ ماه پنجم زندگی رشد میکند و در ۷ ماهگی تشخیص‌پذیر است، شیرها قدرت بدنی به‌نسبت فراوانی ندارند و دویدن زیاد آنها را خسته میکند، در هنگام دویدن بیشترین سرعتی که میتوانند به آن دست پیدا کنند ۴۸ تا ۵۹ کیلومتر بر ساعت است

▀ یال
یال شیرهای نر در میان گربه‌سانان منحصر به فرد است و یکی از بارزترین ویژگی‌های ظاهری آنها به‌شمار میرود، وجود این یال کمک میکند که شیر خود را بزرگتر از آنچه هست نشان دهد و به او در نبرد با رقیبانی چون کفتار خالدار ابهت ببخشد، ماده‌ها تمایل بیشتری به انتخاب نرهایی با یالهای ضخیمتر و تاریکتر برای جفتگیری دارند، بررسیها در تانزانیا نشان میدهند که یال ضخیمتر و تاریکتر میتواند نشان‌ دهنده افزایش احتمال پیروزی یک نر در نبرد با نرهای دیگر باشد، همچنین نرهای با یال ضخیمتر دوره باروری بیشتری دارند و احتمال زنده ماندن بچه‌هایشان بیشتر است اگرچه در فصلهای گرم سال متحمّل سختی میشوند،عوامل محیطی همچون دما در میزان ضخامت و رنگ یال تأثیر دارند، نرهای زیرگونه آسیایی یالهای کم ‌پشت‌تری نسبت به همنوعان آفریقایی خود دارند، نداشتن یال به معنای ناتوانی در جذب شیر ماده نیست، برای نمونه شیرهای بی‌یال نر در ساوو در کنیا میتوانند جفت جذب کنند و با موفقیّت از قلمرو خود در مقابل شیرهای نر دیگر دفاع کنند، در پارک ملّی پنجاری در بورکینافاسو تقریباً همه نرها بی‌یال هستند یا آنکه یال‌های بسیار کم‌پشت دارند، شیرهای بی‌یال همچنین در سِنِگال و پارک ملّی ساوو در کنیا دیده میشوند، شیرهای پارک ساوو به بی‌یالی شناخته شده هستند، میزان رشد یال شیر با تولید هورمون تستوسترون در بدن آن در ارتباط است و به دلیل آنکه تولید این هورمون با بیضه‌ها مرتبط است شیرهایی که اخته میشوند هیچ یا میزان بسیار کمی یال دارند

▀ شیرهای سفید
به وجود آمدن شیرهای سفید نتیجۀ یک ژن چیره است، شیر سفید یک زیرگونۀ جدا از شیر نیست بلکه با شرایط ژنتیکی ویژه لیوسیسم است که باعث کمرنگ شدن پوست بدن شده و آن را همانند ببر سفید ساخته ‌است، چنین حالت ژنتیکی همانند ملانیسم در پلنگهای سیاه است که در آن رنگ پوست جانور به سیاهی میگراید، با این حال این شیرها زال نیستند و تجمّع رنگدانه‌ها در چشم‌ها و پوستشان طبیعی است، شیرهای ترانسفال سفید تاکنون در گوشه و کنار پارک ملی کروگر و مناطق شرقی آفریقای جنوبی دیده شده‌اند ولی بیشتر در اسارت است که شیرهای سفید زاییده میشوند چرا که پرورش دهندگان از قصد شیرهایی را به آمیزش با هم ترغیب میکنند که توانایی تولید توله با رنگ سفید داشته باشند، از آنجا که پوست سفید غیرمعمول آنها به دلیل چیرگی یک ژن است بعضی پرورش‌دهندگان در آفریقای جنوبی آنها را تولید میکنند تا در مسابقات شکار تروفه مورد استفاده قرار گیرند، با آنکه شیرهای سفید از لحاظ استتار دچار مشکل هستند تبعیضی برای آنها در میان دیگر شیرها وجود ندارد و همچون دیگر اعضای یک گله به زندگی ادامه میدهند، تفاوت بین شیر زال و شیر سفید را میتوان از روی رنگ چشم آنها تشخیص داد شیرهای سفید چشم آبی و شیرهای زال چشم قرمز یا صورتی دارند

▀ دورۀ زندگی و زایش
شیرها زمان و دورهٔ جفتگیری مشخصی ندارند، بیشتر ماده‌شیرها تا هنگامی که به سن ۴ سالگی برسند یک بار فرزند به دنیا آورده‌اند، شیرهای نر تنها در یک زمان یا دوره مشخص از سال جفتگیری نمیکنند و ماده‌ها توانایی جفتگیری چندین باره در سال را دارند، برای باردار شدن ماده جفت به صورت میانگین ۳۰۰ بار نزدیکی میکنند و این کار در طیِّ دوره‌ای ۳ تا ۴ روزه و با میانگین زمانی ۲۰ دقیقه یکبار انجام میشود، میانگین دورۀ بارداری ۱۱۰ روز است و به بدنیا ۱ تا ۴ توله ‌شیر منجر میشود، مادر در هنگامی که کودکان هنوز بی‌دفاع هستند اغلب خود به شکار میپردازد و کمتر از لانه دور میشود، توله‌ها در هنگام به دنیا آمدن نابینا هستند و چشمهایشان تا نزدیک یک هفته پس از تولد باز نمیشوند، آنها در این هنگام میان ۱ تا ۲ کیلوگرم وزن دارند، توله‌ها تلاش برای راه رفتن را از روز اوّل یا دوّم آغاز میکنند و تا هفته سوّم میتوانند به خوبی راه بروند، ماده‌ شیر فرزندانش را در ماه نخست برای چند بار از لانه‌ای به لانۀ دیگر جابجا میکند تا جلوی جلب توجّه مهاجمان احتمالی را بگیرد،هنگامی که توله‌ها به گلّه معرفی میشوند اغلب در برابر برخورد با دیگر شیرهای بالغ احساس کمبود اعتماد میکنند، با این حال پس از ‌زمانی کوتاه جای خود را در گروه پیدا میکنند و بیشتر با دیگر توله‌ها و گاه با بالغها بازی میکنند، ماده‌هایی که خود توله دارند تحمّل بیشتری از خود در برابر توله‌ها نشان میدهند تا دیگر ماده‌هایی که توله ندارند، میزان تحمّل نرها البتّه متفاوت است و بعضی از آنها با صبوری اجازه میدهند تا توله‌ها با دم یا یالشان بازی کنند امّا بعضی دیگر ممکن است غرش کرده و توله‌ها را از خود دور کنند، وقتی که گلّه برای شکار میرود یک یا دو شیر بالغ می‌مانند و از توله‌ها نگهداری میکنند ولی زمانی که جانوری شکار میشود یک شیر ماده آنها را به مکان شکار میبرد، توله‌ها پس از ۸ تا ۱۰ ماهگی میتوانند هنگام شکار همراه مادر خود بروند ولی تجربه اصلی شکار را تا پیش از ۱۸ ماهگی به دست نمیآورند، از شیر گرفتن توله‌ها از ماه ششم تا هفتم آغاز میشود آنها نزدیک به شش ماه از شیر مادر تغذیه میکنند ولی از سه ‌ماهگی آغاز به خوردن گوشت میکنند، توله‌های نر در سن ۳ سالگی به بلوغ میرسند و در ۴ تا ۵ سالگی میتوانند نرهای گلّه‌های دیگر را به چالش بکشند و جایشان را بگیرند، شیرها در سن ۱۰ تا ۱۵ سالگی شروع به پیر شدن میکنند این در صورتی است که تا آن هنگام در طول نگهداری از گله یا درگیری برای تصاحب آن زخم جدی برنداشته باشند، چنین چیزی امید کوچکی را برای شیرهای نر برای آنکه بچه‌هایی از آن خودشان داشته باشند و شاهد به بلوغ رسیدن آنها شوند به ‌وجود میآورد، اگر آنها بتوانند به محض رسیدن به فرماندهی گله دست به تولید مثل بزنند احتمال بیشتری برای آنکه بچه‌هایشان به بلوغ برسند خواهند داشت، ماده‌شیرها همواره از کودکانشان در برابر شیری که به تازگی به قدرت رسیده و قصد جان توله‌ها را میکند دفاع میکنند امّا این تلاشها اغلب بیهوده ‌است و شیر نر غالباً همه توله‌های زیر دو سال را میکشد، از آنجا که ماده لاغرتر و ضعیفتر است اتّحاد گروهی از آنها در گله برای جلوگیری از کشته شدن فرزندانشان میتواند به موفقیّت راهبرد دفاعیشان کمک کند

▀ دورگه‌ها
شیرها به توانایی تولید مثل با ببرها اغلب با ببر سیبری و بنگال شناخته شده‌اند، حاصل این درآمیختنها دو گونهٔ دورگه شیببر و ببشیر هستند که اوّلی از آمیزش شیر نر با ببر ماده و دوّمی از آمیزش شیر ماده با ببر نر پدید میآیند، و حاصل آمیزش شیر با پلنگ نیز پلنشیر است، دورگهٔ شیر و جگوار را جگشیر مینامند، امروزه به دلیل تأکید بر اهمیّت نگهداری از گونه‌ها و زیرگونه دورگه‌سازی از شیرها توصیه نمیشود با این حال هنوز در چین مراکز و باغ‌ وحش‌های خصوصی اقدام به این کار میکنند، ژن رشد در شیببرها از ببر ماده منتقل نمیشود و این شیر نر است که ژن رشد خود را به فرزند منتقل میکند نتیجه آن میشود که شیببرها سریعتر از هر یک از والدین‌شان بزرگ میشوند، آنها ویژگی‌های ظاهری و رفتاری هر دو پدر و مادر خود را به ارث میبرند، شیببرهای نر توانایی باروری ندارند ولی ماده‌ها بارورپذیر هستند، احتمال آنکه نرها یال داشته باشند ۵۰ درصد است ولی حتّی اگر یال در بیاورند اندازهٔ متوسطی خواهد داشت، طول بدن شیببرها میان ۳ تا ۳٫۷ متر و وزنشان میان ۳۶۰ تا ۴۵۰ کیلوگرم یا بیشتر است، ببشیر حاصل آمیزش ببر نر و شیر ماده است، به دلیل اثرات متقابل وراثتی اندازهٔ ببشیرها کوچکتر از مادر و پدرشان است

▀ رفتار شیرها
شیرها بیشتر وقت خود را به استراحت میگذرانند و نزدیک به ۲۰ ساعت در روز فعالیّتی ندارند با آنکه این جانوران میتوانند در هر زمانی فعّال باشند، فعالیّت آنها اغلب با پایین رفتن خورشید افزایش مییابد و به معاشرت درون‌گروهی پاک‌کردن خود و تخلیه شکم میپردازند، فعالیّت‌های متناوب در طول شب و پیش از طلوع خورشید در هنگامی که احتمال شکار بیشتر است پیگیری میشوند، آنها در طول روز به‌طور متوسط ۲ ساعت راه میروند و ۵۰ دقیقه غذا میخورند، میزان فعالیّت شیرها نه تنها به بارانی یا خشک بودن فصلها ارتباط مستقیم دارد که وضعیّت ماه و روشنایی نیز بر فعالیّتشان تأثیر میگذارد، شیرها در هنگام‌هایی چون شبهای با ماه کامل فعالیّت زیادی ندارند چرا که نور ماه احتمال شکار موفّق را از آنها میگیرد و از این رو ترجیح میدهند به شکار نروند

▀ برقراری ارتباط
شیرها در هنگام استراحت رفتارهای اجتماعی و ارتباطی گوناگونی دارند و حرکات بیانی در آنها بسیار پیشرفته ‌است، معمولی‌ترین حرکت ارتباطی در میان آنها مالیدن سرها به هم و لیس زدن یکدیگر است، مالیدن سر شامل نوازش صورت و گردن شیر دیگر میشود و نوعی احترام‌گذاری و خوشامدگویی است چرا که اغلب هنگامی که یکی از اعضای گلّه پس از مدّت‌ها به گروه بر میگردد و نیز پس از بازگشت یک شیر از نبرد انجام میشود، نرها بیشتر نرهای دیگر را نوازش میکنند در حالی که ماده‌ها و توله‌ها به نوازش ماده‌ها میپردازند، لیس زدن نیز اغلب در پی نزدیک کردن سر به طرف مقابل روی میدهد و بیشتر دوطرفه ‌است و طرف دوّم لذّت خود از این حرکت را ابراز میدارد، سر و گردن معمولترین جاهایی هستند که لیس زده میشوند، به صورت معمولی یک شیر نمیتواند خود این بخشها در بدنش را لیس بزند و تمیز کند، شیرها دارای حالات چهره و ژست‌های بدنی هستند که در ارتباط برقرار کردن آنها نقش دارند، صداهای تولید شده توسط آنان نیز دارای طیف گسترده‌ای است که به نظر میرسد تفاوت‌ها در شدّت و زیر و بمی آنها نقش بنیادین در برقراری ارتباط توسط آنان داشته باشند، صدای شیرها شامل دندان قروچه، خر خر، فش‌فش، سرفه، میومیو و غرش کردن است، یکی از ویژگیهای شیرها عادتشان به غرش کردن پی در پی است، این غرّش‌ها با تعداد کمی صدای عمیق و بلند مدّت آغاز میشوند که در پایان به صداهای کوتاه ‌مدّت‌تر میرسند، شیرها اغلب در شب غرش میکنند و صدایشان از ۸ کیلومتری تشخیص‌پذیر است، این جانوران به دليل داشتن تارهاي صوتي قدرتمند بلندترین غرش در میان همه گربه‌سانان را دارند، از دیگر روشهای ارتباطی شیرها با هم میتوان به نشانه‌گذاری قلمرو یک شیر توسط ادرار کردنش بر تنۀ درختان، مدفوع کردن، یا مالیدن سر به بیشه‌ها برای تولید بوی ویژه اشاره کرد

▀ پراکندگی و جمعیّت
در آفریقا شیرها اغلب در علفزارهای ساوانا با درخت‌های پراکندۀ اقاقیا که منبع خوبی برای گریختن به زیر سایه هستند یافت میشوند امّا زیستگاه آنها در هند مخلوطی از جنگل‌های خشک ساوانایی و جنگل‌های بوته‌ای بسیار خشک ‌است، گسترۀ شیرها در اصل مناطق جنوبی از یونان تا هند و بیشتر آفریقا به جز مناطق جنگلی باران‌خیز در مرکز و صحرای بزرگ بوده ‌است، هرودوت مینویسد که در حوالی ۴۸۰ پیش از میلاد مسیح شیرها در یونان معمول بودند و حتّی به کاروان شترهای خشایارشاه هخامنشی در هنگامی که در یونان به سر میبرد حمله کردند، در سال ۳۰۰ پیش از میلاد ارسطو آنها را در یونان کمیاب توصیف کرد تا آنکه در سال ۱۰۰پیش از میلاد دیگر اثری از آنها در یونان نبود، گروهی از شیرهای آسیایی تا سدۀ ۱۰ میلادی در قفقاز و آذربایجان واپسین پناهگاهشان در اروپا به زندگی ادامه دادند، شیرهای ساکن فلسطین در سده‌های میانی به کلی نابود شدند و در بیشتر دیگر بخشهای آسیا نیز با ورود سلاحهای گرم در سده ۱۸ میلادی از میان رفتند، در اواخر سدۀ ۱۹ و آغاز سدۀ ۲۰ میلادی آنها در شمال آفریقا و جنوب غربی آسیا منقرض شده بودند، در پایان سده ۱۹ شیرها در ترکیه و بیشتر مناطق شمالی هند ناپدید شده بودند و واپسین مشاهده یک شیر ایرانی در ایران نیز مربوط به سال ۱۹۴۲ در دزفول و میان شیراز و جهرم میشود، این زیرگونه امروزه تنها در جنگل گیر در شمال‌غربی هند یافت میشود، در حدود ۴۰۰ شیر در محوطه‌ای حفاظت شده به مساحت تقریبی ۱.۴۱۲ کیلومتر مربع در ایالت گجرات زندگی میکنند و تعدادشان به آرامی رو به افزایش است

▀ جمعیّت کنونی و حفاظت
امروزه بیشتر شیرها در شرق و جنوب آفریقا زندگی میکنند و تعدادشان با سرعت زیادی در حال کم شدن است، بررسیهای جمعیّتی کاهش تقریبی ۳۰ تا ۵۰ درصدی در طیِّ دو دهه گذشته را نشان میدهند، برآوردهای جمعیّتی شیرهای آفریقایی میان سال‌های ۲۰۰۴-۲۰۰۲ تعداد آنها را میان ۱۶.۵۰۰ تا ۳۰.۰۰۰ تخمین میزنند، تخمینهای اوّلیه در دهۀ ۱۹۹۰ تعداد آنها را تا بیش از ۱۰۰.۰۰۰ و حتّی ۴۰۰.۰۰۰ عدد پیش‌بینی میکردند، علّت اصلی کاهش جمعیّت این‌گونه بیماری و دخالت انسانی بوده‌ است و از دست دادن زیستگاه و کشته شدن توسط انسان‌ها مهمترین عوامل تهدید کننده این جانور هستند، جمعیّت‌های باقیمانده نیز در گروه‌ها و مناطق جدای از هم زندگی میکنند که این امر باعث درون‌زایی میشود و به طبع آن کم شدن تنوع ژنتیکی، برای نمونه درون‌زایی در شیرهای جنگل گیر باعث پایین آمدن تنوع ژنتیکی بالا رفتن سطوح تستوسترون و کم شدن کیفیت اسپرم و لقاح در این جانوران شده ‌است، از اینرو اتّحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست شیرهای آفریقایی را در رده گونه‌های آسیب‌پذیر گذاشته و شیرهای آسیایی را در ردۀ در معرض خطر، دربارهٔ تعداد شیرهای موجود در بزرگترین جمعیّت آنها در غرب آفریقا میان دانشمندان اختلاف است، تخمینهای موجود میان ۱۰۰ تا ۴۰۰ قلاده شیر در بوم‌سازگان ارلی سینگو در بورکینا فاسو را نشان میدهند از جمعیّتی از شیرهای مقیم شمال غربی آفریقا در پارک ملّی وازا، کامرون، تنها ۲۱-۱۴ عدد باقیمانده ‌است، مراقبت از هر دو شیر آفریقایی و آسیایی نیازمند پاسداری از مناطق محافظت شده و پارکهای ملّی است، از بهترین این مناطق میتوان به پارک ملّی اتوشا در نامیبیا، پارک ملّی سرنگتی در تانزانیا و پارک ملّی کروگر در شرق آفریقای جنوبی اشاره کرد، در بیرون این مناطق برخورد میان شیرها و انسانها اغلب به کشته شدن شیرها منجر میشود، در هند که در آن واپسین پناهگاه شیرهای آسیایی در جنگل گیر قرار دارد مشکلات متعددی در زمینه برخورد شیرها با انسان و کشته شدن دام با مردم محلّی و مسوولان محیط زیست وجود دارند، طرحهایی برای ایجاد زیستگاه دوّمی در ایالت مادایا پرادش برای واپسین شیرهای آسیایی باقیمانده به منظور کمک به باقیماندن و رشد تنوع ژنتیکی در میان اینگونه انجام شده‌اند ولی موفقیّت‌آمیز نبوده‌اند، از پیشنهادهای مطرح‌ شده به منظور حفاظت از شیرها در مناطق حفاظت‌ شده کشیدن سیم خاردار به دور این زمینها است، در یک بررسی در سال ۲۰۰۴، هزینه سیم خاردار کشیدن به دور پارک ملّی مکگادیکگادی ۳ میلیون دلار تخمین زده شد و این در حالی است که خسارت وارده به کشاورزان به دلیل هدف قرار گرفتن احشامشان توسط شیرها به ۵۰ میلیون دلار میرسید

▀ از لحاظ تاریخی
پادشاهان آشور در سدۀ ۹ پیش از میلاد در کاخهای خود شیر نگه میداشتند و اسکندر مقدونی نیز بنا بر افسانه‌ها در شمال هند با بزرگان و اشراف‌زادگانی روبرو شد که شیر تربیت‌ شده داشتند، رومیان باستان نیز برای بازیهای گلادیاتوریشان از شیرها بهره میگرفتند و شخصیّت‌های مهمی چون سولا، پومپه، و ژولیوس سزار اغلب دستور گرفتن و کشتن صدها شیر در یک زمان را به منظور تفریح همگانی میدادند، مارکوپولو گفته که شاهزادگان هندی به تربیت شیر اقدام میکردند و حتّی قوبلای‌خان آنها را در محلّ زندگیش نگه میداشت، با این حال از آنجا که او اشاره میکند که آنها بزرگتر از شیرهای بابلی بودند و پوست زیبایی داشتند که رگه‌هایی به رنگ سفید، سیاه، و قرمز داشت به نظر میآید که منظور وی ببر بوده‌ است

▀ شیرها در باغ‌وحش
شیر همانند جانورانی چون ببر و کوسه از جمله جاندارانی است که مردم مشتاق دیدنشان در باغ‌وحشها هستند و باغ‌وحشها آن را برای شخصیّت کاریزماتیکش در میان مردم و علاقه‌شان برای دیدنش نگاه میدارند، امروزه نزدیک به ۱۰۰۰ شیر آفریقایی و ۱۰۰ شیر آسیایی در باغ‌وحش‌ها و پارکهای حیات وحش در سراسر جهان نگهداری میشوند، از شیرها برای اهدافی چون گردشگری، آموزش و مقاصد حفاظتی نگهداری میشود، برنامه‌های جابجایی و مبادله شیرها در میان باغ‌وحش‌ها برای مدّت طولانی وجود داشته ‌است که هدف از آنها بالا بردن تنوع ژنتیکی شیرهای در اسارت است، با این حال از آنجا که این برنامه‌ها در گذشته مبادلۀ زیرگونه‌های مشخص با همدیگر را رعایت نمیکردند آلودگی ژنتیکی در میان جمعیّت‌هایی با منشأ جدای از هم پدید آمد امّا برنامه‌های امروزین این مسئله را در نظر میگیرند و تلاش میکنند تا شیرهایی از زیرگونه‌های مختلف را به دنیا نیاورند

▀ نمایش و سیرک
جنگ جانوران از جمله نمایش‌های مرسوم در پاریس در سده ۱۸ میلادی بوده ‌است، به جان هم انداختن شیر با دیگر جانوران درنده به زمانهای باستان بر میگردد و تا پایان سدۀ ۱۷ نیز در اروپا مرسوم بوده ‌است، نبرد میان شیرها و سگها به صورت کلّی از ۱۸۰۰ در شهر وین در اتریش و از ۱۸۲۵ در انگلستان ممنوع شد، پیشگامان تربیت شیرها و رام کردنشان آنری مارتن فرانسوی و ایساک وان امبورگ آمریکایی بودند، آنها کارشان را در میانه سده ۱۹ آغاز کردند و روشهای آنها به سرعت از سوی دیگر مربیان پیگیری شد، مارتن نمایش خود را در سوّمین المپیک سیرک در ۱۸۳۱ در پاریس با نمایشی به نام شیرهای میسور آغاز کرد، نمایشی که در آن دو شیر به نام‌های نرو و کوبورگ و یک ببر به نام اتیر حضور داشتند، وان امبورگ نیز به همراه تور خود انگلستان را گشت و در برابر شهبانو ویکتوریا به اجرا پرداخت، رام‌کردن نماد قدرت در طبیعت و واداشتن آن به اجرای برنامه توجّه بسیار بیشتری را از سوی مردم نسبت به رام‌کردن سنّتی اسب‌ها برمی‌انگیخت

▀ شیر در فرهنگ‌ها و تمدّن‌ها
از هزاران سال پیش تاکنون از شیر به عنوان نماد در فرهنگ‌های آسیا، اروپا، و آفریقا استفاده میشده ‌است، بر خلاف حملۀ شیرها به انسان‌ها این جانوران وجه مثبتی در فرهنگ‌های مختلف داشته‌اند و به عنوان جانورانی با قدرت و صلابت به تصویر کشیده میشدند، شیرها در میان مردم اغلب با عنوان شاه جنگل یاد میشوند و از این رو همچون نمادی پادشاهی نگریسته میشدند، به تصویر کشیدن شیرها به ۳۲.۰۰۰ سال پیش بازمیگردد، عاج تراشیده شده به شکل انسان با سر شیر در غار ووگلهرد در جنوب‌غربی آلمان قدمتی نزدیک به ۳۲.۰۰۰ دارد و مربوط به تمدن اوریگنیشن است، در غارنگاره‌های پارینه‌سنگی غارهای لاسکو مربوط به ۱۵.۰۰۰ سال پیش نیز میتوان تصاویر شیرها را دید، سنگ‌نگاره‌ای در تخت جمشید که نمادی از نوروز زرتشتیان را نشان میدهد، در اعتدال بهاری در روز نخست نوروز نیرو و توان شیر و گاو در حال نبرد برابر است، شیر نماد خورشید و گاو نماد زمین است، مصریان باستان ماده ‌شیر را که شکارچی‌ای قوی بود یکی از خدایگان جنگ خود میدانستند و ایزدانی چون باستت، مافدت، منهیت، پکهت، سخمت، تفنوت، و ابوالهول از آن جمله بودند، فرعون قدرتمند مصری رامسس دوّم با یک شیر در صحنه نبرد حاضر میشد و آمن‌هوتپ دوّم در حالی که سوار بر ارابه بود به شکار شیر میرفت، شیر نیمیان در یونان و روم باستان نمادین بود این شیر در صورت فلکی برج اسد به تصویر کشیده میشد و طبق افسانه‌ها هرکول پوست آن را بر تن میکرد، شیر همچنین نمادی همیشگی در میان‌رودان بود و در میان سومریان و آشوریان و بابلیان به عنوان نمادی استوار از شاهنشاهی نگریسته میشد، شیر بابلی موتیف که به شکل یک تندیس پیدا شده ‌است اغلب بر دیوارها نقاشی میشد و از آن با نام شیر گام‌ زنان بابل یاد میشود، این بابل بود که در آن بنا بر کتابهای عهد قدیم دانیال پیامبر از دخمه شیرها سالم بیرون آمد، در متنهای پوراناها در هندوئیسم به معنای انسان-شیر تجسمی نیمه‌ انسانی نیمه‌شیر یا اواتار از ویشنو است که توسط بندگان هندویش پرستش میشود و پراهلادای کودک را از چنگ پدر اهریمن ‌صفتش شاه هیرانیاکاشیپو نجات میدهد، ویشنو در ناراسیمها شکلی نیمه‌انسان-نیمه‌شیر میگیرد در حالی که بدنی به شکل انسان دارد ولی سری همچون یک شیر با پنجه‌های آن سینگ نامی ودایی و باستانی در هند است به معنای شیر که قدمتش به بیش از ۲.۰۰۰ سال پیش در هند باستان بر میگردد، این نام در اصل تنها توسط راجپوت‌ها کاستی نظامی دهند استفاده میشد، پس از پیدایش انجمن برادری خالص در این کشور در سال ۱۶۹۹ سیک‌ها نیز به دلیل آرزوهای گورو گوبیند سینگ، نام سینگ را به کار بردند. امروزه در کنار میلیون‌ها راجپوت هندو، این نام توسط ۲۰ میلیون سیک در سراسر جهان مورد استفاده قرار میگیرد، تصویر شیر آسیایی نه تنها در نشان ملّی هند وجود دارد که تصویر آن بر روی پرچم‌ها و نشان‌های خانوادگی دیگر کشورها و مناطق آسیا و اروپا دیده میشود، کمی پایینتر از شبه ‌قاره هند شیر آسیایی برای قوم سینهالی، پرجمعیّت‌ترین گروه نژادی در سریلانکا ارزشی نمادین دارد، نام سیهالی از واژه هندوآریایی سینهالا که ترکیبی به معنای مردمان شیر یا مردمانی از تبار و خون شیر است گرفته شده

نظرات کاربران درباره استیکر و برچسب دیواری حیوانات تصویر صورت شیر سلطان جنگل The Face of Lion Wallstickers کد h1581

ارسال نظر درباره استیکر و برچسب دیواری حیوانات تصویر صورت شیر سلطان جنگل The Face of Lion Wallstickers کد h1581

لطفا توجه داشته باشید که ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

نام *

ایمیل *

متن نظر *

ارسال این متن به صورت ایمیل خصوصی به مدیر سایت (سوال یا نظر در مورد محصول)

کد امنیتی *

برچسب های مرتبط با استیکر و برچسب دیواری حیوانات تصویر صورت شیر سلطان جنگل The Face of Lion Wallstickers کد h1581